En Güzel Sözler

DERTLEŞME

Ne sen, ne ben doymadık şefkatine pederin,

Aldırma anacığım, yazısıymış kaderin.

Hiç kimse yenemedi alnının yazısını,

Kimse çeviremedi kaderin pazusunu.

Mukadderat diyorlar, çok büyük kudrettir o

Taşlardan daha katı, kayalardan serttir o..

Bizler onun zulmüne uğradık, mağdur olduk,

Dünyayı pembe gördük, kömürden kara bulduk.

Sen bağrına taş bastın, babamı aratmadın,

Ağladın çok geceler, bizleri ağlatmadın.

Gözyaşları kalbinden yüreğine akardı,

İçin coşup ağlarken, gözün güler bakardı..

Çocuktuk, anlamazdık senin ıstırabını,

Sen masum yüzümüzde düşünürdün yarını.

O günleri haftalar, seneler kovaladı,

Yıllar açık alnında hatıralar sakladı.

Sen başımda bekledin, ben rahatça uyudum,

Gençliğini uğrumda erittin yudum yudum..

Bize herşeyi verdin, hiç mahrum yaşatmadın,

Neşemize derdinden, eleminden katmadın.

Bazen derdin elemin seni harap ederdi,

İçinden gözyaşları çağlar, çağlar giderdi.

Böyle anda bizleri kudretin eli gibi,

Bağrına bastırırdın birer teselli gibi..

Yaşlı müşfik gözlerin yüzümüzde gezerdi,

Bizi senin elemin öldürürdü, ezerdi.

İşte seneler geçti, bizler büyüdük artık,

Kıymetini anladık, hayatı gördük artık.

Artık sen de neşelen ey kara bahtlı kadın,

Güzel günler yaklaştı, saadetimiz yakın…

Şiiri Yazan : Sıtkı TUNCER

ANNEM İÇİN

Bir günümüz bile sensiz geçmezken,

Şimdi mezarına hasretiz anne..

Issız bir mezarlık, kimsesiz bir yer,

Gölgesinde ulu, loş bir mâbedin,

Bir yığın toprakla bir parça mermer,

Sırrıyla haşr olmuş orda ebedin.

Bir yığın toprakla bir parça mermer,

Üstünde yazılı yaşınla, adın;

Baş ucunda matem renkli serviler

Hüznüyle titreşir sanki hayatın.

Seni gömdük anne, yıllarca evvel,

Göz yaşlarımızla bu ıssız yere,

Kimsesiz bir akşam ziyaya bedel,

Matem dağıtırken hasta kalblere.

Kimsesiz bir akşam, ezelden yorgun,

Hüznüyle erirken Dicle de sessiz,

Öksüzlük denilen acıyla vurgun

Bir başka ölüydük bu toprakta biz…

Şiiri Yazan : Ahmet Hamdi Tanpınar ( 1901 – 1962 )

ANNE

Kırklar meydanı mahşer,cümlesi anne arar,
Diller, Aziziye’den Nene Hatun’u söyler.
Gülistan yüzlü bebek,emmeye anne arar,
Yıllar, idam fermanlı,Halide Edip söyler.

Pamuklar arasında,gülşende açmış bir gül,
Seherde tütün kırar,çay tarlasında bülbül.
Keçi çobanlığına şahitlik eder sümbül,
Dağlar ana deyince,Şerife Bacı söyler.

Çamaşırı tokmakla,kin’i sevgiyle yıkar,
Gelin olur şansına,hicran güftesi çıkar.
Yaz-kış tandır başında,ekmeğin ter’i akar,
Yollar,Tarsus’lu ana,Kara Fatma’yı söyler.

Kuyulardan su çeker,pancarda çapa vurur,
Ölümünede olsa,koca evinde durur,
Yüreği ah-u zar’da,dil’i hal hatır sorar,
Güller,ana deyince,Emir Ayşe’yi söyler.

Tencerede taş kaynar,kiraz çiçeği ağlar,
Kilosunca yük taşır,göğsüne bebek bağlar.
Kışlık tezeği yapar,kalkar koyun’u sağar,
Çağlar,ana deyince,Asker Nezehat söyler.

Tarlada burçak toplar,kapı önüne konur,
Üstüne kuma gelir,harman terinden tanır.
Töre’ye kurban verir,baharda kış’ı solur,
Bağlar,ana deyince,Halime Çavuş söyler.

Anam yoğu var eder,yetmez tozu alınır,
Zorla dağ’a kaldırılır,sırça köşkler yıkılır.
Hayvanca saldırılır,yağlı kurşun sıkılır,
İnler,ana deyince,Tayyar Rahmiye söyler.

İlk öğretmenim anam,ilmin peşinde gezer,
Sırdaşım olur gönlü,sevdama türkü yazar.
Yüreği gülistandır,her kötülüğü ezer,
Küller,ana deyince,Sultan hanımı söyler.

Sokağa tek çıkamaz,nazenin gül’dür evde,
Asla fikri sorulmaz,açık hapishanede.
Başında kır saçları,siyaset sahnesinde,
Teller,ana deyince,Zübeyde hanım söyler.

Yolda kalsam duadır,başımın tacı anam,
Yetim kalsam dağ gibi,yerine göre babam.
Kar’ları yorğan yapan,hangi derdini yanam,
Tüller,ana deyince,Satı Çırpanı söyler.

İmkan verilse vali’dir,cevher dolu özünde,
Akrep sancısı çeker,güller açar yüzünde.
Kitabı yüreğidir,sırlar gizli sözünde,
Yeller ana deyince,Amine hanım söyler.

Anam üretir bol bol,anam yaşatır can can,
Anam sever derinden,anam büyütür han han,
Manğal gibi yürekli,yeniden doğar tan tan,
Eller ana deyince,Evren annemi söyler.

İshak der,Veysel olsam,hac’ca taşısam yetmez,
Gönlüne ateş düşse,kır çiçekleri bitmez.
Cennette adın geçer,şan’ın cihan’a sığmaz,
Kollar ana deyince,asırlar Havva söyler.

Şiiri Yazan : İshak Özlü

ANNELER GÜNÜ

Anneciğim bugün sen dur,
Ben bakayım sana n’olur..
Ne istersen pişireyim,
Evi silip devşireyim.

Ben doldurdum aklarını,
Ödeyemem haklarını.
Bugün senin günün anne,
Bak kendini yordun gene.

Canım kadar sevdiğim kim
Benim canım anneciğim.
Canım kadar sevdiğim kim?
Benim canım anneciğim.

Şiiri Yazan : Hüseyin KALABA

ANNEM ŞİİRİ

Bağım olsa, bahçem olsa
İpek kumaş bohçam olsa,
Sabah olsa, akşam olsa
Annem gitmese yanımdan

Her zaman baksam yüzüne,
Uyurum yatsam dizine.
Rastlamadım kem sözüne
Sesi çıkmaz kulağımdan.

Bir sözünü iki etmem.
Canımı verir incitmem
Annemsiz cennete gitmem
Onu severim canımdan

Şiiri Yazan : İbrahim ŞİMŞEK

GÜL VE ANNEM

Anam gül gibidir her mevsim açıktır, sanki nevbahar,
Gönül bahçesi dopdoludur, sevgisinin rengi gül nar,
Ahvalimizin en zor durumunda bile, gönlümüzde yar,
Gül çiçektir solar bir gün, anamsa gönlüde daima yaşar.

Gül mevsimi gelince, gül kokusunu getirir badı sabalar,
Oysaki dört mevsim başımızda güller gibi kokar analar,
Figana düştüğümde evlat derdinin dermanıdır onlar,
Gül çiçektir solar bir gün, anamsa gönlümde daima yaşar.

Yavrusu için gözyaşlarını şebnem gibi akıtır yanağından,
Acı çekerse yavrusu, o gülemez çare yaratır bağrından,
Gündüzleri yaratır sevgisiyle, gecelerin karanlıklarından,
Sevgisini cuybar eder akıtır, gönlündeki pınarlarından.

Gül dalında tek renktir, başkası güzeldir bir başka dalda,
Oysa anamın yüreğinde çok çeşitlidir her türlü sevda,
Çok çeşidi bulunur güllerin, kokar elvan, elvan koynunda,
Gül çiçektir solar bir gün, Anamsa gönlümde ömrümce yaşar.

Bülbülün sevdası güledir gülistanda öter o güllerin dalında,
Gül rengi bir başka hoştur solmadıkça, bahçelerde bağında,
Anamın teni en güzel gülden güzel kokar benim burnumda,
Resulüm bile demiş çünkü cennet anaların ayağının altında.

Anam beni bin bir eziyetle doğurup, dünyaya getiren kadın,
Adın tespihattır dillerimde, yüreğimde, gönlümde sultansın,
Sığınacak liman, ak sütünle yavrulara, helalinden membasın
Gül çiçektir solar, oysa sen yaşam boyu yüreğimde yaşarsın,

Şiiri Yazan : Selahattin Ölmez

ANNELERE ŞİİR

Rahmet üstüne rahmet iner annelerin üstüne

Görülmemiştir annelerin evladına küstüğüne

Darılsa, kırılsa da görse evladının düştüğüne

Ölümüne de olsa, hemen koşar sarılır üstüne

Hiçbir sevgi, gelmez onun sevgisinin üstüne

Kalbimizi yaptırmak lazım annelerin büstüne

Nadiren görülse de evladın anneye küstüğüne

Görülmemiştir, annelerin evladına küstüğüne

Annelere verilen paya, kimseye verilmedi

Belki de hediyelerin en güzeli annelerindi

Cennet, annelerin ayakları altında denildi

Anneye bu payeyi kazandıran acep neydi

Annenin fedakarlığını, hiçbir şey ölçemez

Annenin mükâfatını hiçbir beşer veremez

Onun içindir ki; Onlarınkini Rabb’imiz verdi

Cennet, annelerin ayakları altındadır dendi

Her kalemin, tam manasıyla yazamadığı gibi

Her kelamın da tam olarak anlatamadığı gibi

Bayram’ın kalemi de yazamaz, onun kıymetini

Şairin kelamı da kifayet etmez, onu anlatmayı

Her zaman, selam çakılması gereken anneyi

Ancak bu kadar anlatabildi, bu şairin kelamı

Ancak bu kadar yazabildi, Bayram’ın kalemi

En güzel Allah kelamı Kur-an anlatır anneyi

Tün annelere, en güzel yüce Allah verir, paye

Başka her kimin sözü olursa olsun kalır yaya

Anneye her kim öf derse, başına düşer iri kaya

Her kim annesinin rızasını alırsa, kalmaz yaya

Şiiri Yazan : Bayram TUNCA